قدس آنلاین: سیده فاطمه موسوی شاعر معاصر سروده جدیدی به مناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) را در اختیار گروه فرهنگی قدس آنلاین قرار داده است.

زرعشه‌های مدامِ دو دست و بازویش

توان نداشت که پهلو نهد به پهلویش

بگو تطاول جور کدام نامرد است  

بنفشه‌های کبود نشسته بر رویش

همینکه : یاعلی آهسته زیرلب می‌گفت

بلند می‌شد و با آن نگاه کم سویش 

به خانه زندگی‌اش می‌رسید باآن حال

به کودکانِ علی و به آب و جارویش

میان عطر نوافل ، شکست بغض زنی

که زینب آمده بود اینطرف به پهلویش

غریب می‌شوداین مرد باغم زهرا ...

شهید می‌شود این زن بخاطر شویش

اگر که روزده او به مهاجر و انصار 

فدای خُلق رسولانه و علی جویش

چرا حسین خودش را غریبِ مادر خواند

چرا نشست و خودش شانه زد به گیسویش؟

چرا به زینب خود صبر را وصیت کرد 

دلیل چیست حسن تکیه زد به زانویش؟

وامر کرد به دفن شبانه مولا را 

مباد تا که بپیچد روایحِ مویش...

انتهای پیام/